آیتالله شهید حسین غفاری یكی
از مجاهدان و مبارزان نهضت امام خمینی بود كه در شكنجهگاههای رژیم سفاك
پهلوی به شهادت رسید. عملكرد ضداسلامی و ضدملی رژیم شاه منجر شد تا گروهها
و شخصیتهای مبارز با انگیزههای اسلامی و ملی مسیر مبارزه را طی نمایند،
اما این رویكرد نزد مجاهدین راه خدا دارای ابعاد وسیعتری بود.
یكی از
مهمترین موضوعات مورد بحث دربارهی یاران امام خمینی، مسیر زندگانی، تفكر و
چرایی مبارزه نزد آنهاست. فعالیتهای سیاسی آیتالله غفاری زمانی شدیداً
مورد توجه ساواك قرار گرفت كه او را مجاهدی نستوه، بیباك و جسور یافت كه
ابداً هراسی از دستگاه مخوف پلیس شاه ندارد. وی كه با باوری ژرف در مسیر
آگاهی و روشنگری تودههای مؤمن در مساجد محل تبلیغ خود حركت میكرد، برای
سیستم امنیتی مهارنشدنی بود. در نتیجه زندان و شكنجههای جسمی و روحی،
ابزاری برای مهار او از سوی ساواك رژیم شاه در نظر گرفته شد. صدمات فراوان
جسمی به او در طول زندانها و آزار و اذیت فراوان همهی اعضای خانوادهی
او، به هیچ وجه خللی در ارادهی الهی او نگذاشت. سرانجام ساواك تصمیم گرفت
تا با به شهادت رساندن آیتالله غفاری از گرفتاریهای خود بكاهد، اما تشییع
جنازهی باشكوه او در قم به معضل دیگری مبدل شد.