مرکز اسناد انقلاب اسلامی

آقای والی تعریف می‌كرد فردای همان روز دیدم كه تعداد زیادی اسب‌سوار مسلح از كوه به طرف مقر ما سرازیر شدند، گفتم فاتحه‌ی ما خوانده شد و كارمان تمام است. موقعی كه آمدند و همگی در جلو مقر جمع شدند، من رفتم جلو، با یك آدم باصلابت و شجاعی مواجه شدم، او از من پرسید: عبدالله والی كیست؟ من جواب دادم: خودم هستم. وقتی كه گفتم من هستم، در واقع در عالم خیال خود را برای مردن و تیر خلاص آماده می‌كردم، اما او به من نگاه عمیقی انداخت و به یارانش اشاره كرد، و همه‌ آنها اسلحه‌های خود را جلوی مقر روی هم ریختند. سپس منوچهرخان گفت: این ما، این هم اسلحه‌های ما، شما برو برای ما امان‌نامه بگیر

سیدرضا نیری درباره نحوه آشنایی خود با امام خمینی می‌گوید: «شیخ عبدالکریم حق‌شناس برای رفع اشکالات درسی خود همواره خدمت امام می‌رسید. آن زمان تقریبا سال‌های 40 و 41 بود که حضرت امام را تحت عنوان حاج آقا روح‌الله می‌شناختند. در این ایام چون من در مسجد حضوری فعال و مستمر داشتم و جزو خادمین و کارگزاران مسجد هم بودم، آقای حق‌شناس برای من احترام خاصی قائل بود و اغلب اوقات که به قم می‌رفت من هم همراه ایشان می‌رفتم. وقتی آقای حق‌شناس برای رفع اشکالات درسی خدمت امام می‌رفت من هم آنجا ایشان را زیارت می‌کردم و حداقل ماهی یک‌بار این اتفاق شیرین می‌افتاد.»