مرکز اسناد انقلاب اسلامی

در این گزارش که در 19 خرداد 1342 یعنی به فاصله 4 روز پس از قیام 15 خرداد به دست مسئولان ساواک رسیده، آمده است: گرانی قند و شکر -بدی وضع نان- گرانی گوشت که برخلاف ادعای شهردار و وزیر کشور هم جنس نان خراب شد و هم گران فروخته می‌شود. عدم پرداخت اضافات کارمندان اصولا کارمندان دولت را در حالت ناراضی قرار داده و بدون اینکه باطناً موافقتی با اقدامات روحانیون داشته باشند از اینکه فعالیت آن‌ها جنبه ضد دولتی دارد پاره‌ای از اقدامات مخالفین را که جنبه حاد و اخلالگری نداشته و اصولی باشد تائید می‌کنند. بعد از واقعه 30 تیر 1330 و همچنین 28 مرداد سال 1332 فقط یکی دو روز وزارتخانه‌ها دچار اختلال شده و همه کارمندان در انتظار حوادث شدیدتر و تضاد بیشتری بین دولت و طرفداران روحانیت می‌باشند.

برخلاف تصور رایج، اقتصاد زمان هویدا آشفته و بی‌ثبات بود. «اردشیر زاهدی» وزیر امور خارجه كابینه هویدا می‌گوید: «در این دوران، اقتصاد کشور بسیار آشفته بود و نمی‌توان دلیلی برای ماندگاری این دولت پیدا کرد، مگر روابط خاص وی با شخص شاه.» اسدالله علم نیز با اشاره به وضعیت آشفته دوران هویدا، وفاداری وی به محمدرضا پهلوی را دلیل دوام نخست‌وزیری او می‌داند و می‌نویسد: «در فروردین ۱۳۵۳ این موضوع را محرمانه با شاه در میان گذاشته که بقای هویدا نتیجه پول دادن به اعضای خاندان سلطنتی است».