به روایت آیتالله سید حسین موسوی کرمانی: «پاپ در واتيكان براى در گذشت آيتالله بروجردى، مجلس يادبود گرفت و مسلمانها را براى شركت در آن مجلس دعوت كرد. او گفته بود : «آيتالله العظمى بروجردى اختصاص به مسلمانان نداشت. ايشان سدى بودند در مقابل سيل فساد در دنيا كه عليه دين جارى شده بود. همه لازم است كه در اين مراسم، به هر كيفيتى مىتوانند، شركت كنند و مقام ايشان را بزرگ بشمرند».
کد خبر: ۶۷۴۶ تاریخ انتشار : ۱۴۰۰/۰۱/۰۹
به روایت خاطرات
آيتالله گلپايگانى: «آقاى قطبزاده، شما نسبت به حضرت آيتالله خمينى چه فکر مىکنيد؟ شما فکر مىکنيد اگر او کنار برود، کسى مىتواند جاى او را بگيرد؟ محال است. خداوند بعد از 14 قرن از زمان رسول اکرم(ص)، اين لباس را به تن حضرت آيتالله خمينى دوخته است. هيچ کسى نمىتواند کار او را انجام بدهد...»
کد خبر: ۶۴۱۸ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۹/۱۸
آیتالله امامی کاشانی در گفتگو با پایگاه مرکز اسناد انقلاب اسلامی گفت: من همین الان هم که بررسی میکنم واقعا غیر از آقای خامنهای گزینه دیگری را نداشتیم. همان شب هم که امام دعوت حق را لبیک گفته بودند فکر میکردیم که رهبری شورایی نتیجه نمیدهد. لطف خدا بود که به این سمت رفتیم و آقای خامنهای رهبر شدند. دستی بالای همه دستهاست. خداوند همین الان هم لطفش را از مملکت دریغ نکرده است و کشور ما را هدایت میکند.
کد خبر: ۵۹۳۰ تاریخ انتشار : ۱۳۹۹/۰۵/۱۳
حجتالاسلام والمسلمین روحالله حسینیان
نگاه مرجعیت شیعه بعد از شهریور 1320 به بهائیت نیز یك نگاه دینمدارانه بود. از آن جهت مخالف بودند كه آنها را یك گروه بدعتگذار و دینساز میدانستند كه مكتب آنها بر هیچ بنیاد دینی و كتاب آسمانی بنیان نیافته بود. افزون بر وابستگی آنها به بیگانگان و قدرتمند شدن تدریجی آنها در ایران، بیم آن میرفت كه بر مؤمنان سلطه یابند؛ لذا روحانیت در همه حال با بابیت و بهائیت مخالف بود، ولی به دلیل فعالیت زیاد بهائیت بعد از دههی 1320، مخالفت روحانیت نیز مضاعف گردید.
کد خبر: ۲۵۵ تاریخ انتشار : ۱۳۹۵/۰۳/۱۲