سیاستگذاری عمومی یكی از شاخههای جدید و پراهمیتی است كه طی چند دهه گذشته، راه خود را در میان دیگر رشتهها باز كرده و با دو ویژگی عمده میان رشتهای و چند رشتهای بودن، در پی تحلیل سیاستها، بهینهسازی روشهای سیاستگذاری و سرانجام، دستیابی آسانتر و سریعتر به اهداف سیاستگذاریهاست. در میان مؤلفههای موجود در سیاستگذاری، واسطهها از نقش بسیار مهمی برخوردار میباشند. نوشتار حاضر با محور قراردادن یكی از شخصیتهای مهم سیاسی ایران ـ شهید مدرسـ در دورانی كه مجلس مقننه به تازگی در ایران ایجاد شده بود، به نقش واسطهای او در چارچوب سیاستگذاریهای كشور میپردازد. مدرس و سیاستگذاری عمومی، نگاهی دوباره به فعالیتهای این شخصیت سیاسی از چارچوب دانش سیاستگذاری است.