سیاستگذاری عمومی یكی از شاخههای جدید و پراهمیتی است كه طی چند دهه
گذشته، راه خود را در میان دیگر رشتهها باز كرده و با دو ویژگی عمده
میان رشتهای و چند رشتهای بودن، در پی تحلیل سیاستها، بهینهسازی
روشهای سیاستگذاری و سرانجام، دستیابی آسانتر و سریعتر به اهداف
سیاستگذاریهاست. در میان مؤلفههای موجود در سیاستگذاری، واسطهها از
نقش بسیار مهمی برخوردار میباشند. نوشتار حاضر با محور قراردادن یكی از
شخصیتهای مهم سیاسی ایران ـ شهید مدرسـ در دورانی كه مجلس مقننه به
تازگی در ایران ایجاد شده بود، به نقش واسطهای او در چارچوب
سیاستگذاریهای كشور میپردازد. مدرس و سیاستگذاری عمومی، نگاهی دوباره
به فعالیتهای این شخصیت سیاسی از چارچوب دانش سیاستگذاری است.