اللهیار صالح که پس از تحصیل در مدرسهی آمریکایی و منشیگری در سفارت آمریکا به دیوان عدلیه وارد شد و پلههای ترقی را تا رسیدن به وزارت پیمود، از جمله فعالان حزبی بود که فعالیتهای خود را با هدف تقویت جایگاه سلطنت و اصلاح روابط رژیم و احزاب انجام میداد. وی نظریات و خط مشیهای سیاسی آمریکا را دربارهی ایران، فاقد ویژگی استعماری میدانست و به همین دلیل با برنامههای آمریکا همسویی داشت. او که در فعالیتهای حزبی نیز در حزب ایران و جبههی ملی به ویژه ‹‹ جبهه ملی دوم››، اندیشهی پذیرفتن حکومت پهلوی را مد نظر قرار داده بود، در برابر قیام 15 خرداد نیز سکوت کرد و سرانجام ‹‹سیاست صبر و انتظار›› را برای مدت نامعلومی پیشنهاد داد. در پرتو اسناد ضمیمهی کتاب حاضر میتوان به گوشهای از ناگفتهها دربارهی شخصیت اللهیار صالح دست یافت.