مرکز اسناد انقلاب اسلامی

موضوعات
مخاطب گرامی تا اطلاع ثانوی جهت خرید کتاب از مرورگر فایرفاکس استفاده نمایید
نام کتاب:

بحران (سال آخر ریاست‌جمهوری كارتر)

نام نویسنده: همیلتون جردن
موضوع : کتاب
زیرگروه موضوع: ترجمه
نام مترجم: محمد طاهری مقدم
تاریخ انتشار: ۱۳۹۰
چاپ جاری: ۲۰۰۰
قیمت: ۹۲۰۰۰ ریال
شمارگان: ۲۰۰۰
تعداد صفحات: ۵۷۲
قطع: وزیری
شابک: ۶ـ ۵۳۹ـ ۴۱۹ـ ۹۶۴ـ ۹۷۸
وضعیت: ناموجود
نسخه کتاب الکترونیک:
معرفی اجمالی: با آغاز نهضت اسلامی در سال 1342، امام خمینی نه تنها علیه استبداد داخلی به مبارزه پرداخت بلكه آگاهانه استعمار خارجی را نیز نشانه گرفت. امام شاه را مجری سیاست‌های آمریكا در منطقه می‌دانست و باور داشت كه شاه به عنوان «ژاندارم خاورمیانه» منافع آمریكا را در منطقه تأمین می‌كند و آمریكا نیز به امنیت و بقای حكومت پهلوی به ویژه به سركوب مخالفین داخلی كمك می‌نماید. در آغاز روی كار آمدن كارتر با تز حمایت از حقوق بشر و تجدید نظر در روابط با كشورهای ناقض حقوق بشر چنین به نظر می‌رسید كه روابط حسنه‌ی شاه با سردمداران كاخ سفید با مشكل مواجه خواهد شد، زیرا طبق شعارهای انتخاباتی كارتر، ایران یكی از كشورهایی بود كه حقوق بشر را نقض می‌كرد، زندان‌های شاه مملو از زندانیان سیاسی بود و هر ندای مخالفی به شدت سركوب می‌شد. اما دولت كارتر به تز خود وفادار نماند و با اصلاحات سطحی كه شاه با ایجاد فضای باز سیاسی انجام داد و آزاد كردن تعدادی از زندانیان سیاسی، حمایت خود را از رژیم شاه ادامه داد. در همین راستا شاه به آمریكا سفر كرد و در مقابل كارتر نیز در دی ماه 1356 وارد ایران شد. شاه ضیافت باشكوهی به افتخار وی و همراهانش ترتیب داد و در این ضیافت طی سخنانی اظهار داشت كه «ایران پیوندهای دوستی بسیار استواری با آمریكا دارد». كارتر نیز كه شرایط انقلابی ایران را درك نمی‌كرد ایران را «جزیره‌ی ثبات خاورمیانه» نامید. حوادثِ متعاقب سفر كارتر به ایران عدم درك شرایط ایران توسط دولتمردان آمریكایی را به خوبی نشان داد.عدم درك شرایط كشور توسط آمریكایی‌ها پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ادامه یافت. كارتر در یك مصاحبه‌ی مطبوعاتی خبر از تضمین امنیت اتباع آمریكا توسط دولت بازرگان را داد و امیدوار بود همانند سال‌های گذشته روابط ایران و آمریكا به صورت عادی و دوستانه حفظ شود. سولیوان آخرین سفیر آمریكا در ایران سعی كرد با نظام جدید حاكم در ایران ارتباط برقرار كند ولی ناكام ماند. به نظر می‌رسید كه جمهوری اسلامی هیچ اعتمادی به دولت آمریكا ندارد. در همین زمان موافقت كارتر با ورود شاه به آمریكا شرایط را پیچیده‌تر كرد، در حالی كه دولت موقت طرفدار مماشات و ادامه‌ی روابط دیپلماتیك با آمریكا بود و حتی مهندس بازرگان در جشن سالگرد انقلاب الجزایر با برژینسكی مشاور امنیت ملی آمریكا در 10 آبان 1358 ملاقات كرد تا زمینه برای دور تازه‌ای از همكاری ایران و آمریكا فراهم شود، انقلابیون در تهران علاوه بر سر دادن شعارهای ضدآمریكایی، خواستار قطع روابط با آمریكا شدند. در روز 13 آبان 1358 كه مردم آماده تظاهرات علیه پذیرفته‌شدن شاه در آمریكا می‌شدند گروهی از دانشجویان، سفارت آمریكا را تصرف كردند و اعضای آن را به گروگان گرفتند.